گاهی باید تمام خاطرات را مچاله کنی،درون کیسه ای سیاه بیاندازی و گره ای محکم و کور بزنی

 و آن را سر ساعت ۹ بگذاری سر کوچه تا جناب آقای سوپور ببرد !

 اما نمی دانی چه حالی می شوی وقتی یک ماه بعد همان جناب آقای رفتگر عزیز ،

 زنگ خانه ات را می زند و ماهیانه می خواهد !

 تمام آن زباله ها بازیافت می شود و دوباره محکم می خورد وسط حافظه ات!

پ ن:  مرا به جرم خاطراتی که با تو داشتم دستگیر کردند..

         هنوز دهانم بوی شعرهایت را می داد!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: